صَلُّوا عَلَى النُّورِ الَّذِي عَرَجَ السَّمَا
يَا فَوْزَ مَن صَلَّى عَلَيْهِ وَ سَلَّمَا
Бар нуре, ки ба осмон боло рафт, дуо кунед
Эй бахти касе, ки бар ӯ дуо мекунад ва салом мефиристад
جَادَتْ سُلَيْمَى بِالْوِصَالِ تَكَرُّمَا
فَسَرَى السُّرُورُ إلَى الفُؤَادِ وَ خَيَّمَا
Сулейма бо васл саховатмандона ато кард
Шодӣ ба дил расид ва дар он ҷо ҷой гирифт
يَا حُسْنَ مَا جَادَتْ بِهِ فِي وَصْلِهَا
أَهْلاً بِوَصْلٍ فِيهِ نِلْتُ المَغْنَمَا
Эй зебоии он чӣ дар васли худ ато кард
Хуш омадед ба васле, ки дар он ҷо мукофот гирифтам
مِنَنٌ تَسَارَعَتِ العُقُولُ لِنَيْلِهَا
وَ هِبَاتُ فَضْلٍ أَوْرَثَتْنَا أَنْـعُمَا
Ҳадяҳое, ки ақлҳо барои ба даст оварданашон шитоб мекунанд
Ва неъматҳои фазл, ки ба мо фаровонӣ ато карданд
يَا حَادِيَ العِيسِ الرَّوَاسِمِ عُجْ بِهَا
سَفْحَ العَقِيقِ وَ حُطَّ رَحْلَكَ فِي الحِمَى
Эй роҳбари уштурҳои нишондор, бо онҳо ист
Дар пояи Ал-Ақиқ ва дар ҳимояи худ қарор гиред
فِي مَـنْـزِلِ الجُودِ الغَـزِيرِ وَ مَنْبَعِ
الفَضْلِ الكَبِيرِ وَ خَيْرِ مَجْدٍ قَدْ نَمَا
Дар манзили саховати фаровон ва манбаи
Фазли бузург ва беҳтарин шӯҳрате, ки афзудааст
فِي جَنَّةٍ مَا شَاقَنِي مِنْ وَصْفِهَا
إِلَّا لِكَوْنِ الحِبِّ فِيهَا خَيَّمَا
Дар биҳиште, ки аз тавсифаш мафтун шудаам
Ҷуз ҳузури маҳбубе, ки дар он ҷо сокин аст
فَمَتَى أَرَاهَا لَاثِمَاً لِتُرَابِهَا
يَا لَيْتَنِي لِلـتُّرْبِ ذَالِكَ أَلْثَمَا
Кай онро мебинам, ки хоки онро мебӯсам
Эй кош ман он хокро мебӯсидам
رِفْقَاً بِقَلْبٍ فِي الهَوَى مُتَعَلِّقٌ
بِمَطَامِعٍ يَرْجُو بِهَا أنْ يُكْرَمَا
Бо дил, ки дар муҳаббат пайваст аст
Бо умедҳое, ки умед доранд, ки эҳтиром шаванд
إِنِّي إِذَا ذُكِرَتْ مَنَازِلُ سَادَتِي
كَادَتْ دُمُوعُ العَيْنِ أَنْ تَجْرِي دَمَا
Вақте ки манзилҳои устодонам зикр мешаванд
Ашкҳои чашмам қариб ба хун равон мешаванд
أوْ شَاهَدَتْ عَيْنَايَ مُوطِنَ قُرْبِهِمْ
أَلْفَيْتَنِي أَحْرَمْتُ فِي مَنْ أَحْرَمَا
Ё вақте ки чашмонам манзили наздики онҳоро мебинанд
Ман худро дар миёни онҳо, ки эҳром бастаанд, эҳром мебинам
قَسَمَاً بِرَبِّ الْبَيْتِ مَا ذُكِرَ النَّقَى
وَ المُنْحَنَى إلَّا وَ كُنْتُ مُـتَـيَمَّا
Қасам ба Парвардигори Хона, ҳар вақте ки пок зикр мешавад
Ва нозук, ман ҳамеша ошиқам
يَا لَيْلَةً بَاتَ الحَبِيبُ يُدِيرُ مِنْ
كَأْسِ الوِصَالِ مُدَامَةً مَا أَنْعَمَا
Эй шабе, ки маҳбуб аз
Ҷоми васл, нӯшидании лазиз хизмат кард
شَوْقِي إِلَى دَارِ الْحَبِيبِ مُحَمَّدٍ
شَوْقٌ تَمَكَّنَ فِي الْحَشَا وَ تَكَتَّمَا
Шавқи ман ба манзили маҳбуб Муҳаммад ﷺ
Шавқе, ки дар дил ҷой гирифта ва пинҳон мондааст
دَارٌ حَوَتْ نِعَمَ الإِلَهِ جَمِيعَهَا
مُذْ حَلَّ فِيهَا خَيْرُ عَبْدٍ قَدْ سَمَا
Манзиле, ки ҳамаи неъматҳои Худоро дар бар гирифтааст
Аз замоне ки беҳтарин банда, ки боло рафтааст, дар он ҷо ҷой гирифтааст