هُوَ النُورُ يَهْدِي الْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଆଲୋକ ଯାହାଙ୍କ ଆଲୋକରେ ଭ୍ରମିତମାନଙ୍କୁ ଦିଗଦର୍ଶନ କରେ
هُوَ النُورُ يَهْدِي الْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
وَفِي ٱلْحَشْرِ ظِلُّ ٱلْمُرْسَلِينَ لِوَاؤُهُ
ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଆଲୋକ, ଯାହା ତାର ଚମକରେ ଭ୍ରମିତମାନଙ୍କୁ ପଥପ୍ରଦର୍ଶନ କରନ୍ତି
ଏବଂ ସଂଗ୍ରହ ଦିନରେ, ଦୂତମାନଙ୍କର ଛାୟା ହେଉଛି ତାଙ୍କର ପତାକା
تَلَقَّى مِنَ ٱلْغَيْبِ ٱلْمُجَرَّدِ حِكْمَةً
بِهَا أَمْطَرَتْ فِي ٱلْخَافِقَيْنِ سَمَاؤُهُ
ସେ ଅଦୃଶ୍ୟ ଠାରୁ ଜ୍ଞାନ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ
ଏହା ସହିତ, ତାଙ୍କର ଆକାଶ ଦୁଇ ଦିଗରେ ବର୍ଷା ହୋଇଥିଲା
وَمَشْهُودُ أَهْلِ ٱلْحَقِّ مِنْهُ لَطَائِفٌ
تُخَبِّرُ أَنَّ ٱلْمَجْدَ وَٱلشَّأْوَ شَأْوُهُ
ଏବଂ ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଦେଖାଯାଇଥିବା ସତ୍ୟ ହେଉଛି ସୂକ୍ଷ୍ମତା
ଯାହା କହିଥାଏ ଯେ ଗୌରବ ଏବଂ ଆକାଂକ୍ଷା ହେଉଛି ତାଙ୍କର ଆକାଂକ୍ଷା
فَلِلَّهِ مَا لِلْعَيْنِ مِنْ مَشْهَدِ ٱجْتِلَى
يَعِزُّ عَلَى أَهْلِ ٱلْحِجَابِ ٱجْتِلَاؤُهُ
ଭଗବାନଙ୍କ ପାଇଁ, ଯାହା ଚକ୍ଷୁ ଦେଖେ ତାହା ହେଉଛି ଏକ ଦୃଶ୍ୟ
ଯାହା ଆବୃତ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଧ୍ୟାନ କରିବା କଷ୍ଟକର
أَيَا نَازِحًا عَنِّي وَمَسْكَنُهُ ٱلْحَشَا
أَجِبْ مَنْ مَلَا كُلَّ ٱلنَّوَاحِي نِدَاؤُهُ
ହେ ତୁମେ ଯେଉଁ ଆମୁଠାରେ ଅଛ, ତଥାପି ତାଙ୍କର ବାସ ମୋର ହୃଦୟରେ
ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦିଅ, ଯାହାର ଡାକ ସମସ୍ତ ଦିଗକୁ ପୂରଣ କରେ
أَجِبْ مَنْ تَوَلَّاهُ ٱلْهَوَى فِيكَ وَٱمْضِ فِي
فُؤَادِيَ مَا يَهْوالْ هَوَ وَيَشَاؤُهُ
ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦିଅ, ଯାହାକୁ ତୁମେ ପ୍ରେମ କରିଛ ଏବଂ ଆଗକୁ ବଢ଼
ମୋର ହୃଦୟରେ ଯାହାକୁ ପ୍ରେମ ଆକାଂକ୍ଷା କରେ ଏବଂ ଇଚ୍ଛା କରେ
بَنَى ٱلْحُبُّ فِي وَسْطِ ٱلْفُؤَادِ مَنَازِلًا
فَلِلَّهِ بَانٍ فَاقَ صُنْعًا بِنَاؤُهُ
ପ୍ରେମ ହୃଦୟର ମଧ୍ୟରେ ଘର ବନାଇଛି
ତେଣୁ ଭଗବାନଙ୍କ ପାଇଁ, ଏକ ନିର୍ମାତା ଯାହାର ନିର୍ମାଣ କୌଶଳରେ ଅତିକ୍ରମ କରେ
بِحُكْمِ ٱلْوَلَا جَرَّدْتُ قَصْدِي وَحَبَّذَا
مَوَالٍ أَرَاحَ ٱلْقَلْبَ مِنْهُ وَلَاؤُهُ
ନିଷ୍ଠାର ନିୟମ ଦ୍ୱାରା, ମୁଁ ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଶୁଦ୍ଧ କରିଛି, ଏବଂ କିଏ ନ ଇଚ୍ଛା କରେ
ସେମାନେ ମୋର ହୃଦୟକୁ ଆରାମ ଦେଇଥିବା ସାଥୀମାନେ
مَرِضْتُ فَكَانَ ٱلذِّكْرُ بُرْاءً لِعِلَّتِي
فَيَ حَبَّذَا ذِكْرَا لِقَلْبِي شِفَاؤُهُ
ମୁଁ ଅସୁସ୍ଥ ହେଲି, ଏବଂ ସ୍ମୃତି ମୋର ରୋଗର ଔଷଧ ଥିଲା
ତେଣୁ ସ୍ମୃତି କିଏ ନ ଇଚ୍ଛା କରେ ଯାହା ମୋର ହୃଦୟକୁ ସୁସ୍ଥ କରେ
إِذَا عَلِمَ العُشَّاقُ دَاءِ فَقُلْ لَهُمْ
فَإِنَّ لِقَى أَحْبَابِ قَلْبِي دَوَاؤُهُ
ଯଦି ପ୍ରେମୀମାନେ ରୋଗକୁ ଜାଣନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ କହ
କାରଣ ମୋର ହୃଦୟର ପ୍ରିୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତକାର ହେଉଛି ତାହାର ଔଷଧ
أَيَا رَاحِلًا بَلِّغْ حَبِيبِي رِسَالَةً
بِحَرْفِ مِنَ الأَشْوَاقِ يَحْلُو هِجَاؤُهُ
ହେ ଯାତ୍ରୀ, ମୋର ପ୍ରିୟଙ୍କୁ ଏକ ସନ୍ଦେଶ ପହଞ୍ଚାଇବା
ଏକ ଆକାଂକ୍ଷାର ଅକ୍ଷର ସହିତ ଯାହାର ନିବନ୍ଧ ମିଠା
وَهَيْهَاتَ أَنْ يَلْقَى الْعَذُولُ إِلَى الْحَشَا
سَبِيلًا سَوَاءٌ مَدْحُهُ وَهِجَاؤُهُ
ଏବଂ ଆଲୋଚକ ହୃଦୟକୁ ଏକ ଉପାୟ ମିଳେ ନାହିଁ
ସେ ପ୍ରଶଂସା କରୁ କିମ୍ବା ଆଲୋଚନା
فُؤَادِي بِخَيْرِ الْمُرْسَلِينَ مُوَلَّعٌ
وَأَشْرَفُ مَا يَحْلُو لِسَمْعِي ثَنَاؤُهُ
ମୋର ହୃଦୟ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଦୂତମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମରେ ମତ୍ତ
ଏବଂ ମୋର କାନକୁ ଯାହା ଆନନ୍ଦ ଦେଇଥାଏ ସେ ହେଉଛି ତାଙ୍କର ପ୍ରଶଂସା
رَقَى فِي الْعُلَى وَالْمَجْدِ أَشْرَفَ رُتْبَةٍ
بِمَبْدَاهُ حَارَ الْخَلْقُ كَيْفَ انْتِهَاؤُهُ
ସେ ଉଚ୍ଚତା ଏବଂ ଗୌରବରେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସ୍ଥାନକୁ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେଲେ
ତାଙ୍କର ଆରମ୍ଭରେ, ସୃଷ୍ଟି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲା କିପରି ତାଙ୍କର ଶେଷ ହେବ
أَيَا سَيِّدِي قَلْبِي بِحُبِّكَ بَاؤِحٌ
وَطَرْفِيَ بَعْدَ الدَّمْعِ تَجْرِي دِمَاؤُهُ
ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ, ତୁମର ପ୍ରେମରେ ମୋର ହୃଦୟ ଖୋଲା
ଏବଂ ମୋର ଆଖି, ଲୁହ ପରେ, ରକ୍ତ ସହିତ ବହୁଛି
إِذَا رُمْتُ كَتْمَ الحُبِّ زَادَتْ صَبَابَتِي
فَسِيَّانِ عِنْدِي بَثُّهُ وَخَفَاؤُهُ
ଯଦି ମୁଁ ପ୍ରେମକୁ ଲୁଚାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି, ମୋର ଆକାଂକ୍ଷା ବଢ଼ିଲା
ତେଣୁ ମୋ ପାଇଁ ଏକେଇ ଯଦି ଏହା ପ୍ରକାଶିତ କିମ୍ବା ଲୁଚାଇଥାଏ
أَجِبْ يَا حَبِيبَ الْقَلْبِ دَعْوَةَ شَيِّقٍ
شَكَا لَفْحَ نَارٍ قَدْ حَوَتْهَا حَشَاؤُهُ
ଉତ୍ତର ଦିଅ, ହୃଦୟର ପ୍ରିୟ, ଆକାଂକ୍ଷାର ଡାକକୁ
ଯିଏ ତାଙ୍କର ହୃଦୟରେ ଥିବା ଜ୍ଵାଳାର ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ
وَمُرْطَيْفَكَ الْمَيْمُونَ فِي غَفْلَةِ الْعِدَا
يَمُرُّ بِطَرْفٍ زَادَ فِيكَ بُكَاؤُهُ
ଏବଂ ତୁମର ଶୁଭ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ଅବହେଳାରେ ଆଦେଶ ଦିଅ
ଏକ ଦୃଷ୍ଟି ସହିତ ଯାହା ତୁମର କାନ୍ଦାକୁ ବଢ଼ାଇଲା
لِيَ ٱللَّهُ مِنْ حُبٍّ تَعَسَّرَ وَصْفُهُ
وَلِلَّهِ أَمْرِي وَٱلْقَضَاءُ قَضَاؤُهُ
ଭଗବାନଙ୍କ ନିକଟରୁ, ଏକ ପ୍ରେମ ଯାହାର ବର୍ଣ୍ଣନା କଷ୍ଟକର
ଏବଂ ଭଗବାନଙ୍କର ଆଦେଶ ମୋର ବିଷୟ, ଏବଂ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ତାଙ୍କର ନିର୍ଣ୍ଣୟ
فَيَـٰرَبِّ شَرِّفْنِي بِرُؤْيَةِ سَيِّدِي
وَأَجْلِ صَدَى ٱلْقَلْبِ ٱلْكَثِيرِ صَدَاؤُهُ
ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋତେ ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦର୍ଶନରେ ସମ୍ମାନ କର
ଏବଂ ହୃଦୟର ଗୁଞ୍ଜନକୁ ସଫା କର, ଯାହାର ଅଧିକ ଗୁଞ୍ଜନ ଅଛି
وَبَلِّغْ عَلِيًّ مَا يَرُومُ مِنَ ٱلْلِّقَا
بِأَشْرَفِ عَبْدٍ جُلُّ قَصْدِي لِقَاؤُهُ
ଏବଂ ଅଲୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ମିଳନରୁ ଯାହା ତାହାକୁ ଆକାଂକ୍ଷା କରେ ତାହା ପ୍ରଦାନ କର
ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଦାସଙ୍କ ସହିତ, ମୋର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ତାଙ୍କର ସାକ୍ଷାତକାର
عَلَيْهِ صَلَاةُ ٱللَّهِ مَاهَبَّتِ ٱلصَّبَا
وَمَا أَطْرَبَ ٱلْحَادِي فَطَابَ حُدَاؤُهُ
ତାଙ୍କ ଉପରେ ଭଗବାନଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୂର୍ବ ପବନ ବହେ
ଏବଂ ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗାୟକଙ୍କ ଗୀତ ଆନନ୍ଦ ଦେଏ ଏବଂ ତାଙ୍କର ସୁର ଆନନ୍ଦ ଦେଏ
مَعَ ٱلْآلِ وَلْاَ صْحَابِ مَا قَالَ مُنْشِدٌ
هُوَ ٱلنُّورُ يَهْدِي ٱلْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
ପରିବାର ଏବଂ ସାଥୀମାନଙ୍କ ସହିତ, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ ଗାୟକ କହେ
ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଆଲୋକ, ଯାହା ତାର ଚମକରେ ଭ୍ରମିତମାନଙ୍କୁ ପଥପ୍ରଦର୍ଶନ କରନ୍ତି