هُوَ النُورُ يَهْدِي الْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
ئه‌وه ڕووناكه‌یه كه ڕووناکییه‌تی بێڕێوه‌کان ڕێنیشان دەدات
هُوَ النُورُ يَهْدِي الْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
وَفِي ٱلْحَشْرِ ظِلُّ ٱلْمُرْسَلِينَ لِوَاؤُهُ
Ew ronahî ye ku bi ronahiyê xwe sergerdîyan rê nîşan dide
Û li Roja Cemaetê, siya peygamberan alaya wî ye
تَلَقَّى مِنَ ٱلْغَيْبِ ٱلْمُجَرَّدِ حِكْمَةً
بِهَا أَمْطَرَتْ فِي ٱلْخَافِقَيْنِ سَمَاؤُهُ
Ji nepenîya xwe pirsîyarek wergirt
Bi wê, ezmanê wî ser her du astengî baran bar kir
وَمَشْهُودُ أَهْلِ ٱلْحَقِّ مِنْهُ لَطَائِفٌ
تُخَبِّرُ أَنَّ ٱلْمَجْدَ وَٱلشَّأْوَ شَأْوُهُ
Û rastiya dîtî ji wî tîrîn e
Ku dibêjin ku şan û xwestin xwestina wî ye
فَلِلَّهِ مَا لِلْعَيْنِ مِنْ مَشْهَدِ ٱجْتِلَى
يَعِزُّ عَلَى أَهْلِ ٱلْحِجَابِ ٱجْتِلَاؤُهُ
Ji bo Xwedê, çi dîtina çavê ye
Ku ji bo yên veşartî hêsan e ku bibînin
أَيَا نَازِحًا عَنِّي وَمَسْكَنُهُ ٱلْحَشَا
أَجِبْ مَنْ مَلَا كُلَّ ٱلنَّوَاحِي نِدَاؤُهُ
Ey tu ku ji min dûr î, lê malperê wî di dilê min de ye
Bersivê wî bidin ku bangê wî hemû aliyên tê de tije dike
أَجِبْ مَنْ تَوَلَّاهُ ٱلْهَوَى فِيكَ وَٱمْضِ فِي
فُؤَادِيَ مَا يَهْوالْ هَوَ وَيَشَاؤُهُ
Bersivê wî bidin ku evîn di te de girt û berdewam bike
Di dilê min de her çi ku evîn dixwaze û dixwaze
بَنَى ٱلْحُبُّ فِي وَسْطِ ٱلْفُؤَادِ مَنَازِلًا
فَلِلَّهِ بَانٍ فَاقَ صُنْعًا بِنَاؤُهُ
Evîn di nav dilê de malperan avakirin
Ji bo Xwedê, avakerê ku avakirina wî di sanetê de pêş dibe
بِحُكْمِ ٱلْوَلَا جَرَّدْتُ قَصْدِي وَحَبَّذَا
مَوَالٍ أَرَاحَ ٱلْقَلْبَ مِنْهُ وَلَاؤُهُ
Bi hukmê sadiqî, ez niyeta xwe bişopandim, û çawa xweş e
Yaran ku sadiqiyê wî dilê xweş kir
مَرِضْتُ فَكَانَ ٱلذِّكْرُ بُرْاءً لِعِلَّتِي
فَيَ حَبَّذَا ذِكْرَا لِقَلْبِي شِفَاؤُهُ
Ez nexweş bûm, û bîra bû çareya nexweşiya min
Ji bo Xwedê, bîra ku dilê min derman dide
إِذَا عَلِمَ العُشَّاقُ دَاءِ فَقُلْ لَهُمْ
فَإِنَّ لِقَى أَحْبَابِ قَلْبِي دَوَاؤُهُ
Ger evîndar zanibûn nexweşî, bibêjin wan
Çimkî civîna hevalên dilê min dermanê wê ye
أَيَا رَاحِلًا بَلِّغْ حَبِيبِي رِسَالَةً
بِحَرْفِ مِنَ الأَشْوَاقِ يَحْلُو هِجَاؤُهُ
Ey rêwî, peyama min bi hevalê min bistîne
Bi nameya evînê ku xwendina wê şîrîn dike
وَهَيْهَاتَ أَنْ يَلْقَى الْعَذُولُ إِلَى الْحَشَا
سَبِيلًا سَوَاءٌ مَدْحُهُ وَهِجَاؤُهُ
Û dûr be ku rexnekar rêyeke bo dilê bibîne
Her çi ku ew qencan pêşîn û rexne ye
فُؤَادِي بِخَيْرِ الْمُرْسَلِينَ مُوَلَّعٌ
وَأَشْرَفُ مَا يَحْلُو لِسَمْعِي ثَنَاؤُهُ
Dilê min bi baştirîn peygamberan heyran e
Û herî şerîf e ku dengê min bi wê şîrîn dibe
رَقَى فِي الْعُلَى وَالْمَجْدِ أَشْرَفَ رُتْبَةٍ
بِمَبْدَاهُ حَارَ الْخَلْقُ كَيْفَ انْتِهَاؤُهُ
Ew di bilindiyê de çû û şanê bi herî şerîf rayê
Di destpêkê wî de, xelq şaş bûn ka çawa dawiya wî bibe
أَيَا سَيِّدِي قَلْبِي بِحُبِّكَ بَاؤِحٌ
وَطَرْفِيَ بَعْدَ الدَّمْعِ تَجْرِي دِمَاؤُهُ
Ey serokê min, dilê min bi evîna te vekirî ye
Û çavên min, piştî diran, bi xwîn derdikevin
إِذَا رُمْتُ كَتْمَ الحُبِّ زَادَتْ صَبَابَتِي
فَسِيَّانِ عِنْدِي بَثُّهُ وَخَفَاؤُهُ
Ger ez hewl bidim ku evîn veşêrin, evîndarîya min zêde dibe
Ji bo min yek e, ku ew aşkar e an veşartî ye
أَجِبْ يَا حَبِيبَ الْقَلْبِ دَعْوَةَ شَيِّقٍ
شَكَا لَفْحَ نَارٍ قَدْ حَوَتْهَا حَشَاؤُهُ
Bersivê bidin, ey hevalê dilê, bangê evîndar
Ku ji agireya ku dilê wî girtî ye gilî kir
وَمُرْطَيْفَكَ الْمَيْمُونَ فِي غَفْلَةِ الْعِدَا
يَمُرُّ بِطَرْفٍ زَادَ فِيكَ بُكَاؤُهُ
Û fermanê çavê te ya xweş di bêbextiya dijminan de
Bi xwînê ku di te de girîna te zêde kir
لِيَ ٱللَّهُ مِنْ حُبٍّ تَعَسَّرَ وَصْفُهُ
وَلِلَّهِ أَمْرِي وَٱلْقَضَاءُ قَضَاؤُهُ
Bi Xwedê, ji evînê ku terîfa wê dijwar e
Û ji Xwedê ye, û fermana wî fermana wî ye
فَيَـٰرَبِّ شَرِّفْنِي بِرُؤْيَةِ سَيِّدِي
وَأَجْلِ صَدَى ٱلْقَلْبِ ٱلْكَثِيرِ صَدَاؤُهُ
Ey Xwedê, min bi dîtina serokê min şeref bide
Û sedayê dilê min, ku gelek sedayê heye, paqij bike
وَبَلِّغْ عَلِيًّ مَا يَرُومُ مِنَ ٱلْلِّقَا
بِأَشْرَفِ عَبْدٍ جُلُّ قَصْدِي لِقَاؤُهُ
Û Aliyê bişîne ku ew ji civîna xwe dixwaze
Bi serfiraztirîn gulan, armanca min civînê wî ye
عَلَيْهِ صَلَاةُ ٱللَّهِ مَاهَبَّتِ ٱلصَّبَا
وَمَا أَطْرَبَ ٱلْحَادِي فَطَابَ حُدَاؤُهُ
Li ser wî sala Xwedê be, heta başa rojhilatê tê
Û heta dengbêjê dengê xweş dike û awazê wî xweş dike
مَعَ ٱلْآلِ وَلْاَ صْحَابِ مَا قَالَ مُنْشِدٌ
هُوَ ٱلنُّورُ يَهْدِي ٱلْحَائِرِينَ ضِيَاؤُهُ
Bi mal û hevalên, heta dengbêjê dibêje
Ew ronahî ye ku bi ronahiyê xwe sergerdîyan rê nîşan dide