يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
O Harri okkara, veita okkum hjálp við nærleika Hins Útvalda
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
وارْحَمْ إِلَهِي ضَعْفَنَا فَنَحْنُ قَومٌ ضُعَفَا
Ja, Harri okkara, ja, Harri okkara, hjálp okkum við nærleika hins Útvalda
Og miskunna, Guð mín, veikleika okkara, tí vit eru veikt fólk.
نَادَمْتُهُ عَلَى الصَّفَا
فَطَابَ عَيْشِي وَصَفَا
Eg angraði tað á hinum beina vegi
Lívið mítt bleiv hugnaligt og reint
وَكُنْتُ أَهْوَى قُـرْبَهُ
وَوَصْلَهُ فَأسْعَفَا
Og eg elskaði at vera nær honum
Og hann náddi honum og hjálpti honum
ولَيْسَ عِنْدِي حَالَةٌ
تُوحِشُنِي مِثْلُ الجَفَا
Eg havi onga støðu
Eg sakni teg sum ein fremmandur
فَكُلُّ مَنْ عَنَّفَنِي
فِي حُبِّهِ مَا أَنْصَفَا
So øll, ið misnýttu meg
Í kærleika hansara, vóru ikki rættvís
لِلّهِ خِلٌّ صَادِقٌ
عَهِدْتُهُ عَلَى الوَفَا
Gud hevur ein sann vin
Eg lovaði honum trúskap
وَصَفَهُ الوَاصِفُ لِي
وَهُوَ عَلَى مَا وَصَفَا
Lýsarin lýsti tað fyri mær
Og tað er sum lýst
أَسْقَمَنِي هِجْرَانُهُ
فَكَانَ بِالوَصْلِ الشِّفَا
Hansara frávera gjørdi meg sjúkan
So, lækningin var ígjøgnum sameining.
إِذَا أَسَأْتُ أَدَبِي
فِي حَقِّهِ عَنِّي عَفَا
Um eg geri skeivt
Hann fyrigev mær fyri rætt hansara
بِـهِ اَغْتَنَيْتُ فَهْوَ لِي
غِنًى وَحَسْبِي وَكَفَى
Eg bleiv ríkur við tí, so tað er mítt
Ríkdómur og nóg mikið fyri meg
يَا أَيُّهَا البَرْقُ الَّذِي
مِنْ حَيِّهِ قَدْ رَفْرَفَا
O, elding, ið
Frá grannalagi hansara, tey flaksaðu
أَظْهَرْتَ مِنْ وَجْدِي الَّذِي
فِي مُهْجَتِي قَدِ اخْتَفَى
Tú vísti mær sorg mína
Í hjarta mínum er hann horvin
ذَكَّرْتَنِي عَهْداً مَضَى
وَطِيبَ عَيْشٍ سَلَفَا
Tú minti meg á eina farna tíð
Og eitt gott lív framman
كُنْتُ بِهِ فِي غِبْطَةٍ
بِبُرْدِهَا مُلْتَحِفَا
Eg var so glaður við honum
Dekkaður við kulda hennara
يَدُورُ فِيمَا بَيْنَنَا
كَأْسٌ مِنَ الوُدِّ صَفَا
Tað snýr seg um okkum
Ein reinur kærleikabikar
طَابَتْ بِهِ أَرْوَاحُنَا
وَهَمُّهَــــا قَـــــدِ انْتَــــــفَـى
Sálir okkara vóru nøgdar við tað
Hennara stúranir eru horvnar
يَا رَبَّنَا يَا رَبَّنَا
غِثْنَا بِقُرْبِ المُصْطَفَى
Ja, Harri okkara, ja, Harri okkara
Vit eru sjúk av nærleika hins Útvalda
فَإِنَّهُ زَادَتْ بهِ الـ
أَرْواحُ مِنَّا شَغَفَـــــــــــا
Tað økti
Sálir frá okkum eru ágrýtin
فَارْحَم إِلهِي ضَعْفَنَا
فَنَحْنُ قَومٌ ضُعَفَا
Miskunna, Guð mín, veikleika okkara
Vit eru veikt fólk
لا نَسْتَطِيعُ الصَّبْرَ عَنْ
مَحْبُوبِنَا وَلَا الجَفَا
Vit kunnu ikki vera tolin um
Kæra okkara, ikki frávera
فَاكْشِفْ إِلَهِي ضُرَّنَا
يَا خَيْرَ مَنْ قَدْ كَشَفَا
So, Guð mín, lætta um neyð okkara
O, besti av teimum, ið hevur avdúkað
وَامْنُنْ عَلَيْنَا بِلِقَا الـ
مَحْبُوبِ جَهْراً وَخَفَا
Og veita okkum fundin av
Kæra opinlýst og loyniliga
وصَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفًا
Og bið, o Harri, yvir
Tann mest heiðraði av øllum skapningum
وصَلِّ يَا رَبِّ عَلَى
أَعْلَى البَرَايَا شَرَفًا
Og bið, o Harri, yvir
Tann mest heiðraði av øllum skapningum
وآلِهِ وَصَحِبِهِ
وَمَنْ لَهُمْ قَدِ اقْتَفَى
Og hansara familju og fylgisveinar
Og teir, ið hava fylgt teimum