صَلُّوا عَلَى النُّورِ الَّذِي عَرَجَ السَّمَا
Επικαλέστε ευλογίες στο φως που ανέβηκε στη θεϊκή σφαίρα
صَلُّوا عَلَى النُّورِ الَّذِي عَرَجَ السَّمَا
يَا فَوْزَ مَن صَلَّى عَلَيْهِ وَ سَلَّمَا
Προσευχηθείτε στο φως που ανέβηκε στον ουρανό
Ω, η τύχη αυτών που προσεύχονται σε αυτόν και στέλνουν ειρήνη
جَادَتْ سُلَيْمَى بِالْوِصَالِ تَكَرُّمَا
فَسَرَى السُّرُورُ إلَى الفُؤَادِ وَ خَيَّمَا
Η Σουλέιμα χάρισε την ένωση με ευγένεια
Η χαρά απλώθηκε στην καρδιά και εγκαταστάθηκε εκεί
يَا حُسْنَ مَا جَادَتْ بِهِ فِي وَصْلِهَا
أَهْلاً بِوَصْلٍ فِيهِ نِلْتُ المَغْنَمَا
Ω, η ομορφιά αυτού που χάρισε στην ένωσή της
Καλώς ήρθατε σε μια ένωση όπου κέρδισα το βραβείο
مِنَنٌ تَسَارَعَتِ العُقُولُ لِنَيْلِهَا
وَ هِبَاتُ فَضْلٍ أَوْرَثَتْنَا أَنْـعُمَا
Δώρα που οι νους σπεύδουν να αποκτήσουν
Και οι ευλογίες της χάριτος που μας χάρισαν αφθονία
يَا حَادِيَ العِيسِ الرَّوَاسِمِ عُجْ بِهَا
سَفْحَ العَقِيقِ وَ حُطَّ رَحْلَكَ فِي الحِمَى
Ω, οδηγέ της καμήλας των σημαδεμένων καμήλων, σταμάτα μαζί τους
Στους πρόποδες του Αλ-Ακίκ και στήσε το στρατόπεδό σου στο ιερό
فِي مَـنْـزِلِ الجُودِ الغَـزِيرِ وَ مَنْبَعِ
الفَضْلِ الكَبِيرِ وَ خَيْرِ مَجْدٍ قَدْ نَمَا
Στην κατοικία της άφθονης γενναιοδωρίας και της πηγής
Μεγάλης αρετής και της καλύτερης δόξας που έχει αναπτυχθεί
فِي جَنَّةٍ مَا شَاقَنِي مِنْ وَصْفِهَا
إِلَّا لِكَوْنِ الحِبِّ فِيهَا خَيَّمَا
Σε έναν παράδεισο, τι με μάγεψε από την περιγραφή του
Εκτός από την παρουσία του αγαπημένου που κατοικεί εκεί
فَمَتَى أَرَاهَا لَاثِمَاً لِتُرَابِهَا
يَا لَيْتَنِي لِلـتُّرْبِ ذَالِكَ أَلْثَمَا
Πότε θα το δω, φιλώντας το χώμα του
Ω, πόσο θα ήθελα να φιλήσω αυτό το χώμα
رِفْقَاً بِقَلْبٍ فِي الهَوَى مُتَعَلِّقٌ
بِمَطَامِعٍ يَرْجُو بِهَا أنْ يُكْرَمَا
Απαλά με μια καρδιά δεμένη στην αγάπη
Με φιλοδοξίες που ελπίζουν να τιμηθούν
إِنِّي إِذَا ذُكِرَتْ مَنَازِلُ سَادَتِي
كَادَتْ دُمُوعُ العَيْنِ أَنْ تَجْرِي دَمَا
Όταν αναφέρονται τα σπίτια των κυρίων μου
Τα δάκρυα των ματιών μου σχεδόν κυλούν ως αίμα
أوْ شَاهَدَتْ عَيْنَايَ مُوطِنَ قُرْبِهِمْ
أَلْفَيْتَنِي أَحْرَمْتُ فِي مَنْ أَحْرَمَا
Ή όταν τα μάτια μου βλέπουν την κοντινή τους κατοικία
Βρίσκω τον εαυτό μου αφιερωμένο ανάμεσα σε αυτούς που είναι αφιερωμένοι
قَسَمَاً بِرَبِّ الْبَيْتِ مَا ذُكِرَ النَّقَى
وَ المُنْحَنَى إلَّا وَ كُنْتُ مُـتَـيَمَّا
Ορκίζομαι στον Κύριο του Οίκου, κάθε φορά που αναφέρεται ο καθαρός
Και ο χαριτωμένος, πάντα είμαι γοητευμένος
يَا لَيْلَةً بَاتَ الحَبِيبُ يُدِيرُ مِنْ
كَأْسِ الوِصَالِ مُدَامَةً مَا أَنْعَمَا
Ω, μια νύχτα που ο αγαπημένος σέρβιρε από
Το ποτήρι της ένωσης, ένα ποτό τόσο ευχάριστο
شَوْقِي إِلَى دَارِ الْحَبِيبِ مُحَمَّدٍ
شَوْقٌ تَمَكَّنَ فِي الْحَشَا وَ تَكَتَّمَا
Η λαχτάρα μου για την κατοικία του αγαπημένου Μωάμεθ ﷺ
Μια λαχτάρα που εγκαταστάθηκε στην καρδιά και παρέμεινε κρυφή
دَارٌ حَوَتْ نِعَمَ الإِلَهِ جَمِيعَهَا
مُذْ حَلَّ فِيهَا خَيْرُ عَبْدٍ قَدْ سَمَا
Μια κατοικία που περιείχε όλες τις ευλογίες του Θεού
Από τότε που εγκαταστάθηκε εκεί ο καλύτερος των υπηρετών, που ανέβηκε