Golwg y cariad ar y cariad yw heddwch,

Ac mae distawrwydd ymhlith y gwybodwyr yn araith.

Casglwyd y mynegiant trwy'r arwydd rhwng nhw,

Ac trwy hynny cytunodd eu deall.

Maent yn sgwrsio â'u golygon, nid eu geiriau,

Felly, yr hyn sydd yn enaid un yw ysbrydoliaeth.

Mae hwn yn y fan honno, a hwnnw yn y fan hon pan welwch,

Ac mae cyfrinach hwnnw gyda chyfrinach hwn.

Mae eu cyfrinachau'n cwrdd, yn cofleidio, ac yn cydblethu,

Tra bod eu cyrff yn gwahanu.

Mae hwn yn siarad am hwnnw, a hwnnw am hwn,

Yr hyn a drosglwyddir iddynt, mae'r ysgrifbinnau'n ysgrifennu.

Syrthiodd anghytundeb a'i eiriau o'u hiaith,

Oherwydd maent yn hoff o'r llythrennau cytgord.

Fe wnaethant ddod i arfer â dweud “Ie, ar eich gwasanaeth” ac uno felly,

Oherwydd mae “Na” wedi'i wahardd ar y boneddigion.

Mae eu harferion fel rhai pobl y Baradwys, eu cymeriad

Yn Broffwydol; maent yn dduwiol ac yn fonheddig.

Mae eu dymuniadau, eu hunain, a'u ffawd y tu ôl,

Ac mae gweithredoedd y rhai cyfiawn o flaen.

Iddynt, mae dwylo'n cael eu hymestyn gyda haelioni,

Ac mae eu traed yn sefyll yn gadarn wrth gyflawni'r hyn a oedd yn ddyledus.

Felly, mae'r daith yn wybodaeth, ac mae deall yn arweinwyr,

Yr Arglwydd yw'r nod, a'r Cennad yw'r arweinydd.